Күңелендә якты уйлар

Якты йөзле, киң күңелле Бәһиҗә апа безгә бик якын, чөнки күп еллардан бир­ле “Минзәлә” район газе­тасы редакциясе белән хезмәттәшлек итеп килде, газета битләрендә байтак шигырьләре басылып чык­ты. Хәзер дә ул “Минзәлә” м ә г ъ л ү м а т - м ө х ә р р и я т үзәге хезмәткәрләре белән элемтәдә тора. Башына ниндидер фикер килсә дә, такси чакыртып, тиз генә редакциягә килеп китә. “Уз­ган ел да сабантуй алдын­нан килеп, чабышкы атка чигелгән сөлге бүләк итәргә телим, ничек тапшырырга икән”, дип киңәшләшергә килгән иде. Сабантуйда күрештек, ярышта арттан килүче атка сөлге бәйләде. Ана йөрәге барысына да түзә инде дип уйлыйсың аның башыннан кичергәннәре ту­рында нәтиҗә ясап. Бәһиҗә апа да гомере буена “бала­ларым”, дип өзгәләнеп яши. Вакытыннан алда бакыйлык­ка күчкән, заманында сабан­туйлар батыры булган улы Фаилне юксына...

Бу җыентыкка аның шигырьләре һәм гомер сук­макларыннан хатирәләре кертелде.

– Шигърият – минем өчен иң олы яшәү мәгънәсе. Күңелемә туган авылым Иске Байлар, яшьлегем үткән Каракүл авыллары, үземЯкты йөзле, киң күңелле Бәһиҗә апа безгә бик якын, чөнки күп еллардан бир­ле “Минзәлә” район газе­тасы редакциясе белән хезмәттәшлек итеп килде, газета битләрендә байтак шигырьләре басылып чык­ты. Хәзер дә ул “Минзәлә” м ә г ъ л ү м а т - м ө х ә р р и я т үзәге хезмәткәрләре белән элемтәдә тора. Башына ниндидер фикер килсә дә, такси чакыртып, тиз генә редакциягә килеп китә. “Уз­ган ел да сабантуй алдын­нан килеп, чабышкы атка чигелгән сөлге бүләк итәргә телим, ничек тапшырырга икән”, дип киңәшләшергә килгән иде. Сабантуйда күрештек, ярышта арттан килүче атка сөлге бәйләде. Ана йөрәге барысына да түзә инде дип уйлыйсың аның башыннан кичергәннәре ту­рында нәтиҗә ясап. Бәһиҗә апа да гомере буена “бала­ларым”, дип өзгәләнеп яши. Вакытыннан алда бакыйлык­ка күчкән, заманында сабан­туйлар батыры булган улы Фаилне юксына...

Бу җыентыкка аның шигырьләре һәм гомер сук­макларыннан хатирәләре кертелде.

– Шигърият – минем өчен иң олы яшәү мәгънәсе. Күңелемә туган авылым Иске Байлар, яшьлегем үткән Каракүл авыллары, үзем

Игелек җирдә ятмый

Төннәр айлы, җылы җилләр

исә –

Языйм әле күңелем хисләрен.

Уй-тойгыларым сезгә

калдырмыйча

Дөньялыктан китсәм,

нишләрмен?

Минем сүзем калсын

җаныгызда,

Онытмассыз, искә алырсыз.

Кәгаземдә якты уйлар гына–

Күз нурларым, мине танырсыз.

Игелекне җирдә ятмый, диләр,

Шытып чыгар алар бер заман.

Күңелемнең кайнар хисләрен

Киләчәккә юллыйм мин һаман.

яшәгән Минзәләм бик тә якын һәм кадерле, – ди ул.

Әйе, тумышы белән Иске Байлар авылыннан булса да, тормыш юлының күп өлеше Минзәләбез белән бәйле шул.

– Тормышымда хәтердән җуелмас вакыйгалар бихи­сап булды, – ди ул үзенең башыннан үткәннәр турында сөйләгәндә. Шигырьләрендә дә шушы кичерешләре чагы­ла: сөенечләре дә, борчу-са­гышлары да шигъри юлларга күчкән.

– Ходаем миңа озын го­мер биргән. Хәзерге вакытта мин төпчек улым Наил белән шәһәребезнең Горький ура­мында бик шатланып, 90ны узган ветеран булганыма шөкер итеп, балаларым, оны­кларым өчен куанып яшим, – ди Бәһиҗә Кәраметдин кызы.

Авырлыклар алдын­да югалып калмыйча, төшенкелеккә бирелмичә, тормышка оптимистларча караучы, һәрбер күренештән ямь табып яшәүче ветеран барыбыз өчен дә өлге. Китап чыгару мәшәкатьләре артта калды... Әмма Бәһиҗә апа Мифтахованы без әле яңа шигырьләре белән көтеп ка­лабыз, үзенә дә хәерле, куа­нычлы көннәр телибез.