Авыл жирлеге тормышы

“Бу көнне дә күрермен икән”

 

 

Воровскийда яшәүче 90 яшен тутырган Нәсимә апа Ягафарова өенә бер төркем кунаклар килеп төшкәч, чын күңелдән сөенеп әнә шулай диде.

 

 

Асия АВЗАЛОВА

Кунаклар дигәнебез рай­он башлыгы урынбаса­ры Фәис Вәгыйзов, рай­он башкарма комитеты җитәкчесе урынбасары Нурһади Гыйльфанов, районның социаль яклау бүлеге начальнигы Та­тьяна Мясникова, Воров­ский авыл җирлеге баш­лыгы Әлфия Латыйпова һәм бу юлларның авторы иде. Фәис Зәкиҗанович сүзен сүзгә китереп әбигә РФ Президенты В.В.Путинның аны 90 яшь белән котлавын укыды, район хакимият башлы­гы исеменнән бүләкләр тапшырды. Бүләкне озын гомерле юбиляр апабыз Әлфия Мөнәвировна ку­лыннан да алды. Җирлек башлыгына үзен гел игътибар үзәгендә тотка­ны өчен аерым рәхмәт сүзләре белдерде Нәси- мә апа.

Тумышы белән Пермь өлкәсеннән ул. Үзенә 4 яшь тулгач, әти-әнисе туган якларына юл тота, гаилә балалары белән со­вхозга кайтып төпләнә. 17 яше тулгач, Тулага эшкә китә. Бу 1941 ел була. Су­гыш башлана. Окоп казыр­га да туры килә Нәсимәгә.

– Баш очыннан немец самолетлары коточкыч тавышлар чыгарып очып үттеләр, без җиргә сеңеп беттек, – дип искә ала апа ул михнәтле көннәрне. Аннары аларны мал ва­гоннарына төяп кемне кая озаталар. Шулай итеп китүенә бер ел булганда Нәсимә апа Воровский­га кайтып җитә. Сугыш вакытында тракторда эшли. Күп булалар алар – хатын-кыз тракторчылар совхозда. Сер бирмиләр, Җиңү көнен якынайту өчен күп тир түгәргә туры килә. Яшьлек сугыш ва­кытында да яшьлек инде ул, Минзәлә театры спек­такль куйса, күпер аша те­атрга спектакль карарга йөгерәләр. Сугыш беткән көнне басудагы вагон ба­шына менеп кызыл яулык­ны таякка бәйләп эләләр, флаг итеп.

Байтак еллар совхоз­да повар булып эшли Нәсимә апа.

– Ул бик пөхтә кеше, эшен дә шулхәтле яхшы оештыра, бер кимчелек табып булмый иде, ризы­гы күп, тәмле була иде, – дип искә алды Воровский авылы ветераннар оеш­масы рәисе Елена Пав­ловна Срывова.

– Нәсимә апа, пробле- маларың юкмы соң, әйтеп кал, – дигәнгә:

– Нәрсә соң ул проблема? – дип үзе сорау бирде. Менә шулай яшисе иде һәркемгә, проблеманың нәрсә икәнен белмичә.

Бүген Нәсимә апа иске, кечкенә генә булса да бик җыйнак, чип-чиста итеп җыештырылган өендә 64 яшьлек улы Ривонер белән яши. Тормыштан бик канәгать ул ут борчасы кебек тере, шат күңелле, шаян сүзле Нәсимә апа. Күзе дә күрә, колагы да ишетә, хәрәкәтчән дә. Вак-төяк эшләрне үзе эшли әле. Бик күңеле бул­ды аның үзен котларга килгәннәре өчен, кат-кат рәхмәт әйтте, бу көнне дә күрермен икән, дип ихлас сөенде. “Күлмәк изүемне булавка белән эләктерә идем, бүген менә матур брошка тактым әле шул хөрмәттән” дип серен дә чишеп алды эчкерсез әби. Кунакларны озатырга чыккач, бакчасында үскән гүзәл сирень чәчкәләрен өзеп бирде.

 

 

 

Буалы булдык

Күперләрне төзекләндерү буенча федераль программа нигезендә Воровский бистәсендә ПМК “Мелиорация” ҖЧҖ (Олег Ильин) эшчеләре ай ярым эчендә буа будылар.

Әлфия ЛАТЫЙПОВА,

Воровский исемендәге авыл җирлеге баш­лыгы

Ике ел дәвамында буаның суы китеп, ял итү, балык тоту мөмкин булмады. Бүген исә янгын-мазар чыга нитә калса да, терлекләр өчен дә су проблема түгел. Буа янәшәсе дә төзекләндерелде, басу­га, урманга бару юллары җайланды. Буа суының чисталыгын, әйләнә-тирәсенең төзеклеген саклау турында авыл халкы онытмасын иде.

 

Сайттагы барлык материаллар лицензия буенча тәкъдим ителә:
Creative Commons Attribution 4.0 International